Het vervolg!

Dag 4: Zoals elke dag komen we bijeen in het warehouse om de plannen voor die dag te bespreken en de taken te verdelen. Vandaag gaan we voor de eerste keer mee naar de hotels waar een deel van de vluchtelingen ondergebracht zijn. In hotel Zikas de minderjarige kinderen en in hotel Boomerang de vrouwen met kleinere kinderen. In dit laatste hotel wordt ook het eten verzorgd voor de vluchtelingen. Ze zijn zo ontzettend dankbaar en blij met onze hulp! Het is moeilijk om de pijn en het verdriet in hun ogen te zien. We horen hier het verhaal van een jonge Syriër: al zijn 4 broers zijn geëxecuteerd door IS. Zijn moeder heeft haar huis verkocht om met het geld de overtocht naar Europa te kunnen betalen voor haar nog enige overgebleven zoon. En zo horen we nog meer vreselijke verhalen. Nadat we kleren afgegeven hebben bij de hotels gaan we mee op route om bij de Roma brood uit te delen. Terug in het warehouse gaan we weer verder met het sorteren van kleding. Om 19.30 uur hebben we onze eerste vrijwilligersvergadering met de secretaris Ippocratis en vicevoorzitter Konstantinos van Kos Solidarity. Zij vertellen ons over het ontstaan van de organisatie en we horen de laatste stand van zaken omtrent de vluchtelingen in Kos. Omdat de toestand in de politiecellen dramatisch is willen ze zaterdag een ludieke protestactie houden bij het politiebureau. Verkleed als loodgieters met spandoek willen ze vragen of zij misschien kunnen helpen om de douches en toiletten te repareren.

Dag 5: Tijdens de ochtenddienst in het warehouse krijgen we een telefoontje dat er 11 vluchtellingen per boot aangekomen zijn in de haven van Kos. We krijgen van de kustwacht toestemming om deze mensen binnen een half uur te voorzien van droge kleren, eten en drinken. De boot waarin ze de overtocht hebben gemaakt is niet meer dan een simpel opblaasbootje van een paar tientjes. Zo'n bootje waar wij in Nederland de kinderen in laten varen/spelen. Van deze groep worden 4 minderjarige kinderen ondergebracht naar hotel Zikas en de overige 7 volwassenen moeten helaas naar de overvolle politiecellen. Na het avondeten hebben we bij de plaatselijke bar Kafenio (de thuisbasis van Kos Solidarity) de afscheidsborrel van Jannis uit Duitsland. Jannis was vanuit Flying-Help de coördinator. Hij heeft ons heel goed geholpen en geïnformeerd en het was fijn om met hem samen te mogen werken.

Dag 6: We beginnen weer in het warehouse met een korte update van de situatie en de ontwikkelingen rond de hotspot(vluchtelingenkamp) welke nu ieder moment open kan gaan. Kos Solidarity is zich nog aan het beraden onder welke condities zij nog hulp gaan verlenen aan de vluchtelingen in de hotspot. De meningen zijn nog verschillend. Zo zijn er leden die hoe dan ook hulp willen verlenen of de hotspot nu gesloten of open wordt. Maar er zijn er ook die aangeven dat dit de verantwoording van de Griekse overheid en Europa is. Iedereen is het er wel overeens dat de vluchtelingen uit de politiecellen zo snel mogelijk naar de hotspot overgebracht dienen te worden ook al gaan er geruchten dat deze mensen dan waarschijnlijk na 2 á 3 dagen terug naar Turkije worden gestuurd. We horen nu ook de verhalen dat deze mensen ook in Turkije niet veilig zijn. Het trieste van de Turkije-deal. Tot nu toe zijn er 54 vluchtelingen vrijwillig of gedwongen terug naar Turkije overgebracht. In totaal zijn er nu vanaf het begin ongeveer 12.000 vluchtelingen vanuit Turkije per boot naar Kos gekomen. Van Kos uit werden zij dan doorgestuurd naar het Griekse vasteland. Om 11.00 uur komen er 4 families met kinderen in het warehouse om kleding en speelgoed voor de kinderen uit te zoeken. Helaas komen we tot de ontdekking dat de speelgoedpistolen nog niet opgeruimd en vernietigd zijn. Een jongen van een jaar of 8 loopt met een speelgoedpistool door het warehouse en plaatst het pistool op zijn hoofd en in zijn mond. Het is duidelijk dat dit kereltje veel meegemaakt heeft. Snel worden alle pistolen verzameld en vernietigd uit de speelgoedhoek.

Dag 7: In het warehouse horen we bij de updatemeeting dat de hotspot vandaag wordt geopend. We krijgen vanuit de hotels lijsten aangeleverd met vraag naar kleding. Per kamernummer worden er pakketten gemaakt zodat de vluchtelingen bij het vertrek naar de hotspot genoeg kleding hebben. Daarna ronden we ons project waar we nu een aantal dagen mee bezig waren af (meisjeskleding sorteren van 1 tot 7 jaar). Het volgende project wordt sokken voor zowel jongens als meisjes van 1 tot 7 jaar. Nadat we de ochtenddienst erop hebben zitten besluiten we toch maar om even naar het politiebureau te gaan om de vluchtelingen te bezoeken. Kiki van Kos Solidarity heeft bij bezoek haar telefoon afgegeven aan een vluchteling om de toestand binnen te filmen. Het filmpje maakt diepe indruk op ons. Mensen liggen tegen elkaar in de cel en de toilet in dezelfde ruimte is verstopt. Bij het politiebureau aangekomen kunnen we zo naar binnen lopen. Het idiote is namelijk dat toeristen vrije toegang hebben om de vluchtelingen te zien achter de tralies. Het beeld is triest en de stank is verschrikkelijk. Met een naar en machteloos gevoel verlaten we het politiebureau. Die avond zijn we door Cathrin uit Duitsland van Flying-Help uitgenodigd om met alle vrijwilligers uit gaan te eten i.v.m. haar verjaardag. Cathrin heeft de coördinatie van Jannis overgenomen. Na het eten moet er natuurlijk ook nog even een drankje gedaan worden met de leden van Kos Solidarity in Kafenio. De vrijwilligersclub bestaat nu uit Fransen, Duitsers, Spanjaarden en wij als Nederlanders. Als toerist zul je van de vluchtelingproblematiek hier weinig meekrijgen omdat ze sinds de Turkije-deal allemaal opgesloten zitten. We zijn het er allemaal over eens dat deze deal het voor de vluchtelingen nog veel en veel zwaarder heeft gemaakt.

Dag 8: Deze morgen horen we dat er 145 vluchtelingen van een kamp in Chios zijn overgekomen naar de nieuwe hotspot. Gelukkig zijn nu ook alle vluchtelingen uit de politiecellen overgebracht naar de hotspot. De gezinnen welke in hotel Boomerang zijn ondergebracht worden vandaag ook naar de hotspot verplaatst. Alleen de minderjarige kinderen zonder familie verblijven nog in hotel Zikas. De hotspot heeft een capaciteit van 830 mensen. Na de ochtenddienst is het project kindersokken ook gereed. We maken verder een inventarisatie wat we nog nodig hebben zodat we deze spullen de volgende dag kunnen gaan zoeken in de chaos in het andere magazijn. Rond 6 uur gaan we een drietal vluchtelingen welke nu rondzwerven in het centrum van Kos Stad voorzien van een warme maaltijd. We treffen de jongens op de afgesproken plek en we geven hun het advies om zich nog niet te melden bij de politie omdat nog niet bekend is hoe de situatie in de hotspot op dit moment is.